Orlane

Orlane

Al heel vroeg in Orlane’s leven dringt zich een zekere dualiteit op. Haar ontdekking van muziek ontstaat tussen twee werelden, zoals bij haar ouders, die al van jongs af aan gescheiden zijn. Aan de ene kant is er haar moeder, met wie ze Axelle Red en het onvergetelijke “Sensualité” ontdekt. Aan de andere kant haar vader, die haar aanmoedigt om de teksten van Engelstalige popmuziek die ze zo graag hoort, te vertalen en te begrijpen, om niets van de diepere lagen te missen. Hoewel ze niet uit een muzikale familie komt, groeit ze wel op in een familie van muziekliefhebbers die haar altijd steunen in haar ambities.

Zo volgt ze op haar achtste al pianolessen, die tijdens haar tienerjaren plaatsmaken voor intensieve gitaarlessen, en later voor saxofoon — een instrument dat meestal met mannen wordt geassocieerd. Want Orlane’s traject lijkt gedreven door een onverzadigbaar verlangen om gevestigde structuren aan het wankelen te brengen, gedomineerd door patriarchale regels die jonge vrouwen beperken in mannelijke omgevingen. Dat blijkt bijvoorbeeld uit haar studiekeuze: in plaats van haar muzikale dromen na te jagen, kiest de Belgische ervoor om geneeskunde te studeren. Toch laat ze die droom nooit los en begint ze een dubbelleven te leiden, zoals het personage Hannah Montana dat haar als kind fascineerde: overdag in het ziekenhuis, ’s avonds op het podium.

Eerst op kleine podia, en later via video’s op internet. Dankzij die video’s wordt ze opgemerkt en mag ze deelnemen aan The Voice Belgique, waar ze het tot aan de halve finale schopt. Zo ontdekt ze de achterkant van de muziekindustrie en leert ze hoe het werkt. Maar pas na haar studie geneeskunde bloeit Orlane volledig open in de muziek.

In 2023 brengt ze haar eerste nummer uit: “À quoi tu penses ?”, gevolgd door “Adieu²” en “Jeux Dangereux”, die samenkomen op haar EP PRISME. Een veelbelovende start die uitmondt in haar langverwachte debuutalbum ALLER-RETOUR, dat op 2 mei verschijnt. Met deze plaat bevestigt ze haar talent als singer-songwriter, onder andere via zeer persoonlijke teksten, zoals in het openingsnummer “TOUCHER LE CIEL”, met een breekbare a capella-intro en een subtiele opbouw.

Samen met producers als Augustin Charnet (Disiz, SCH), en de Franse artiesten Alice et Moi en Dani Terreur, creëert Orlane een eigen universum: oprechte pop (zoals op “23/09”) en energieke nummers (zoals het onvergetelijke “La fin du silence”), beïnvloed door Miley Cyrus’ vermogen tot heruitvinding en de elektronische producties van Olivia Merilahti (ex-The Dø). Orlane durft zichzelf te tonen zoals ze is: een twintiger, wiens leven schommelt tussen ups en downs — echte achtbanen, zoals ze zelf zegt.

Het nummer “ALLER-RETOUR”, dat het album zijn naam geeft, heeft een psychedelische productie die perfect past bij de woorden en de energie van de artieste. “De veertien nummers op dit album, dat ben ik voor 200 %”, vertrouwt ze toe. Een elektro-popplaat als een bekentenis, een stukje van haar leven, dat chaotisch en wild is, maar dat ze weet om te zetten in unieke energie – het kenmerk van groten. Je zou het kunnen zien als een intense en heldere reis, waar plotse versnellingen en noodgedwongen pauzes zich afwisselen in een storm van verandering – tussen Brussel en Parijs, tussen afscheid en hereniging, tussen ongeduld en leren wachten.

Na het verzorgen van voorprogramma’s van onder meer Loïc Nottet en Pierre de Maere, en met haar verleden als danseres, wil Orlane performance centraal stellen in haar ambitieuze project. ALLER-RETOUR is dan ook een krachtig getuigenis van veerkracht — dat van een vrouw die luid en duidelijk durft te zeggen wie ze is, ondanks de obstakels op haar pad.